خیابان اسمال بزاز (مولوی)

خیابان اسمال بزاز (مولوی): ساخت این خیابان متعلق به دورۀ ناصرالدین شاه قاجار و سال‌ 1246 خ است. در سال 1393 خ به دلیل حفاری که برای فاضلاب در این منطقه انجام شد، جسد زنی 7000 ساله به همراه 200 قطعه ابزار و وسایل متعلق به همان دوران کشف شد. با کشف جسد این زن در این محل می‌توان گفت که خیابان مولوی از قدیمی‌ترین مناطق مسکونی تهران بوده است. بنابر آنچه در نقشۀ حاج عبدالغفارخان نجم‌‌الدوله آمده، این خیابان به دليل وجود دكان اسمال بزاز به اين نام مشهور شد، گویا او هنرپیشه تئاترنیز بوده است.
اهمیت خیابان مولوی همچنین به دلیل کوچۀ باغ ایلچی است که برخی نیز آن را کوچۀ ارامنه نامیدند. طبق اسناد و مدارک ثبت شده، این قسمت زمانی محل سفارت انگلیس در تهران بود و سرگور اوزلی در سال 1190 خ (1811 م) آن را ساخته بود. در سال 1251 خ (1872م) این سفارتخانه به محل جدید سفارت انگلیس در خیابان فردوسی منتقل شد. کلیسای قدیمی طاووس که نخستین کلیسای مسیحی تهران است نیز در این خیابان قرار دارد. این کلیسا اهمیت بسیاری دارد، چرا که بسیاری از مسافران خارجی یا کارمندان سفارتخانه‌ها در آنجا دفن شده‌اند.
آب‌انبار سيد اسماعيل از مکان‌های قدیمی این محل که در زمان حكومت سلجوقيان در تهران وجود داشته، در زمان طغرل اول ساخته و در دوران شاه طهماسب صفوي و قاجار بازسازي شده است. اين آب‌انبار در جنوب تهران قرار داشته است.

امامزاده سید اسماعیل در خیابان پامنارنزدیک میدان سید اسماعیل قرار دارد که از یک سو به بازار سرپوشیده در خیابان اصلی بازار تهران راه داردو شامل آب انبار، میدان، مسجد و مدرسه فیلسوف الدوله و بازار سید اسماعیل می شو. قدیمی ترین ساختمان کتیبه دار تهران، بقعه امامزاده سید اسماعیل است که تاریخ آن به سال 886 ق می‌رسد. این امامزاده متعلق به سدۀ نهم تا 13 ق که در سال 1334 خ با شماره 409 به ثبت رسیده است.