ابراهیم چهرازی
از پایه‌گذاران روانپزشکی ایران
1287 – 1389 خ
ابراهیم چهرازی، در سال 1287 خ و در اصفهان متولد شد. او دورۀ متوسطه را در دارالفنون گذراند و کلاس شیمی، فیزیک و طبیعی را در مدرسۀ طب تهران به پایان رساند. وی در مسابقة دانشجویان اعزامی شرکت کرد و با کسب رتبۀ اول در دو رشتۀ طبیعی برای تحصیل در رشتۀ پزشکی به اروپا اعزام شد.
او سال اول پزشکی را در شهر تولوز فرانسه به اتمام رساند و تحصیلاتش را در دانشکدة پاریس ادامه داد. پس از پایان تحصیلات به مدت دو سال و نیم در بخش اعصاب و روان بیمارستان‌های پاریس برای کسب تخصص مشغول به کار بود. وی پایان‌نامه‌اش را دربارۀ «تصویر خود» نوشت و موفق به دریافت مدال و دانشنامه از دانشگاه پاریس شد.
دکتر چهرازی، در سال 1315 خ به ایران بازگشت و دانشیار اعصاب و روان در دانشکدۀ پزشکی و رئیس سرویس اعصاب در بیمارستان رازی شد. او در سال 1318 خ سرویس بیماری‌های مغز و پی را در تیمارستان شماره 1 شهرداری (روزبه فعلی) تأسیس کرد و دو سال علاوه بر تدریس در دانشگاه ریاست تیمارستان را نیز بر عهده داشت. وی در وزارت دادگستری به عنوان کارشناس رسمی بیماری‌های اعصاب و روان مشغول بود و در سال 1327 خ به عنوان بازرس کل فنی بیمارستان‌ها انتخاب شد.
چهرازی، از پایه‌گذاران و دبیر انجمن مبارزه با تریاک و الکل و نماینده دانشکدۀ پزشکی و دانشگاه در کمیسیون‌های مربوط به مبارزه با تریاک و الکل بود و تلاش‌های او در این مبارزه مورد تقدیر ریاست دانشگاه واقع شد.
دکتر چهرازی، از پایه‌گذاران روانپزشکی ایران بود و اولین بیمارستان روانی ایران را در تهران تأسیس کرد.
دکتر چهرازی، در سال 1389 خ در 102 سالگی در آمریکا درگذشت و در آرامگاه خانوادگیشان در کنار قبر پدرش در امامزاده شاهزاده ابراهیم در باغ بهادران اصفهان به خاک سپره شد.