علی حصوری

حصوری، علی (1316 خ )

Hasouri, Ali

زبان‌شناس و سکه‌شناس

حصوری، در زنجان متولد شد و وقتی سه ساله بود همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد. او دارای مدرک لیسانس ادبیات از دانشسرای عالی، فوق لیسانس زبان‌شناسی و دکتری زبان‌ها و فرهنگ ایرانی از دانشگاه تهران است. او مدت‌ها به عنوان استاد در دانشگاه شیراز و مؤسسۀ آسیایی و در دانشگاه‌های تهران، دانشکدۀ هنرهای زیبا و علوم پزشکی به تدریس پرداخت. او تا سال 1361 خ، سردبیر پژوهش‌نامۀ مؤسسۀ آسیایی بود و از سال 1365 به مدت 10 سال در انتشارات فرهنگان مشغول به کار بود. او استاد زبان­های دورة میانه (پارتی و ساسانی) و سکه­شناس بود. وی دربارة فرش ایران نیز پژوهش­های گسترده­ای دارد. حصوری در سال 1379 خ به سوئد مهاجرت کرد. از آثار او گزارش گویش‌های لُری؛ تصحیح نوروزنامة منسوب به خیام؛ آخرین شاه (دربارة آخرین شاه ساسانی و ایران سدة یکم)؛ نقش‌های قالی ترکمن و اقوام همسایه؛ قالی سیستان؛ سیاوشان؛ مبانی طراحی سنتی در ایران؛ آئین شناخت و حافظ از نگاهی دیگر را می‌توان نام برد.