شیمل، آنه ماری
شیمل، آنهماری (1922 – 2003 م)
Schimmel, Annemarie
زبانشناس و مولویشناس آلمانی
خانم شیمل، تحت تأثیر بهترین معلم خود، هانس هانیریش شدر و بنا به توصیة او، به مطالعه و تحقیق در دیوان مولانا جلالالدّین بلخی روی آورد. وی در 19 سالگی، دومین دکتری خود را در حوزة تاریخ ادیان و با رساله‌ای با عنوان عشق عرفانی در اسلام دریافت کرد. او پس از جنگ دوم جهانى به دانشگاه ماربورگ آلمان رفت و در آنجا با مقام استاديار رشتة مطالعات اسلامى خدمات دانشگاهى خود را آغاز كرد. او از سال 1954 تا 1959 م، با سمت استاد تاريخ اديان در دانشگاه آنكاراى تركيه به تدريس پرداخت و سپس به آلمان بازگشت و در دانشگاه بُن خدماتآموزشى و پژوهشى خود را ادامه داد. وی در سال 1967 م، به دانشگاه هاروارد آمريكا رفت و اولين دانشمندى بود كه رشتة مطالعات هند و اسلام را در آن دانشگاه تأسيس كرد و در سال 1970 م، به درجة استادی رسید و تا زمان بازنشستگى در اين دانشگاه به تدريس اشتغال داشت. وقتى ميرچا الياده (Mircea Eliade) در اوايل سال 1986 م درگذشت، شيمل به جاى او بر مسند مديريت مركز بينالمللى تاريخ اديان نشست. مناصب علمى پروفسور شيمل محدود به همين چند مورد نيست. «او مدتى رياست انجمن جهانى علوم دينى، عضويت آكادمى سلطنتى علوم هلند در ادبيات (از سال 1981 م)، عضويت آكادمى ايالت راينوست فالن آلمان، عضويت آكادمى علوم و هنر آمريكا (از سال 1987 م)، كارشناس موزة هنر نيويورك در خوشنويسى (از سال 1981 م) و ويراستار و مؤلف بخش مربوط به اسلام دايرةالمعارف عربى در اديان (از سال 1981 تا 1986 م) را نيز بر عهده داشت. وی در سال 1995 م، جایزة صلح ناشران آلمان را به خود اختصاص داد. علاوه بر آن، خدمات او به عالم اسلام سبب شد بسیاری از دانشگاههای معتبر جهان نشانها، دکتری افتخاری و چندين مدال علمى به او اهدا کردهاند.
نشانها (14 مورد):جايزة فريدريش روكرت آلمان (1965)، نشان ستارة قائد اعظم پاكستان (1965)، جايزة يوهان هاينريش فوس (1980)، مدال صليب، نشان درجه يك جمهورى فدرال آلمان (1980)، نشان درجة اول بوندس فردينس كروتيس» (Bundes Verdienst Kreuz) آلمان (1981)،بزرگ‌ترين نشان مردمى پاكستان به نام «هلال امتياز» (1984)،مدال «لوى دالاويدا» (Levi ـ della ـ vida) از دانشگاه كاليفرنيا (1987)،نشان صليب بزرگ آلمان با نشان لياقت آلمان (1989)،جايزة «لئوپولد يوكاس» دانشگاه توبنيگن آلمان (1992)،جايزة ترجمة از مركز تعليم زبان تركى (Toemer)، مدال ايرسيكا IRCICA، از مركز تحقيقات بينالمللى تاريخ، هنر و فرهنگ اسلامىتركيه،مدال وقفشناسان تركيه،جايزة صلح اتحاديه ناشران و كتاب‌فروشان آلمان (1995)،«نشان دوستى» جمهورى ازبكستان (2002).
دكترى افتخارى (7 مورد):دكترى افتخارى از دانشگاه سند (1975)، دكترى افتخارى دانشگاه قائد اعظم (1977)، دكترى افتخارى دانشگاه پيشاور (1978)، دكترى افتخارى دانشگاه اوپسالاى سوئد (1985)، دكترى افتخارى دانشگاه سلجوق قونيه (1988)، دانشگاه تهران (1377 خ = 1998 م)، دانشگاه الزهراى تهران (1381 خ = 2002 م).
پروفسور آنه مارى شيمل، علاوه بر زبانهاى انگليسى و آلمانى كه كتابها و مقالاتخود را بيشتر به اين دو زبان نوشته است، به زبانهاى فرانسه، فارسى، عربى، تركى، اردو، سندى و بنگالى نيز احاطه داشت و آثار وى نشان مىدهد كه وى به كمال سهولت مىتوانست، متون قديم و جديد را به اين زبان‌ها، خاصه فارسى و عربى بخواند و در آثارى كه به اين زبان‌ها نوشته شده به تحقيق بپردازد، حتى آنها را به انگليسى و آلمانى ترجمه كند. از نكات جالب دربارة اين بانوى دانشمند این است كه او گاهى آثار خود را شخصاً از آلمانى به انگليسى و يا برعكس ترجمه مىكرده است. شیمل جزو نویسندگان تاریخ ایران کمبریج بود. از آثار او شکوه شمس و سیری در آثار و افکار مولانا را میتوان نام برد.