گِرشِویچ، ایلیا

گِرشِویچ، ایلیا (1914 – 2001 م)

Gershevitch, Ilia

ایران­شناس و زبان­شناس روسی

گِرشِویچ، با راهنمایی­های هنینگ، در لهجه­های ایرانی تخصص یافت. او استاد مطالعات ایرانی در دانشگاه کمبریج بود و از سال 1948 م، نخستین دانشیار درس‌های مربوط به ایران در دانشگاه کمبریج شد. او چند بار، برای مطالعه در گویش بلوچی ساکنان رودبار به ایران سفر کرد. وی پژوهش­هایی بر روی گویش بشاکردی از شاخه­های زبان بلخی انجام داده است و همچنین در زمینة زبان­شناسی تطبیقی زبان­های اوستایی، سغدی، آسی، ایلامی کار کرده بود. وی پژوهش­هایی هم بر مزدیسنا و تاریخ روزگار هخامنشیان داشته است. از آثار او صرف و نحو، سغدی، مانوی و ادبیات دوران ایران باستان را می­توان نام برد.