سید احمد رضوی، مشهور به «ادیب پیشاوری»
سید احمد رضوی، مشهور به «ادیب پیشاوری»
تخلص: ادیب
قرن: چهاردهم هجری
سال تولد ـ فوت: 1223 ـ 1309 خ
محل تولد ـ زندگي ـ فوت: هندوستان ـ کابل، غزنین، هرات، مشهد، تهران ـ تهران
دوران: قاجاریه؛ پهلوی
آثار: دیوان اشعار؛ قیصرنامه (منظومة حماسی)
توضیح: هنگامی که ادیب پیشاوری درگـذشت، چهارگوشـة تابوت او را چهـار صاحب مقام بزرگ زمان، یعنی سـردار معظم تیمورتاش، مؤمن‌الملک، پیرنیا و بهاءالملک قراگزلو و اعتمادالدوله قراگزلو با کمال میل و رغبت و افتخار به دوش گرفتند. پس از خواجه عبدالرحمن جامی، عارف و شاعر قرن نهم، که گویند امیرعلیشیر نوایی و سه وزیر دیگر تابوت او را بر دوش گرفتند، از هیـچ یک از عالمان و شاعـران زمان چنین تجلیل و تکریمی نشده بود. همچنین غلامرضا رشید یاسمی از او یاد کرده است. در جامعیت و مالکیت فضل و احاطه بر علوم متنوعه و تتبع در ادبیات ایران و عرب، هیچ یک از شعرای معاصر را نمی‌توان برتر از او شمرد.